5.7.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 172/16

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/1196

z dnia 3 lipca 2017 r.

zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich

(notyfikowana jako dokument nr C(2017) 4432)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich. Środki te obejmują zakazy wysyłania – z niektórych obszarów państw członkowskich, których to dotyczy – żywych świń, wieprzowiny, surowych wieprzowych wyrobów mięsnych, wieprzowych produktów mięsnych oraz wszelkich innych produktów składających się z wieprzowiny lub ją zawierających.

(2)

W art. 6 dyrektywy Rady 2002/60/WE (5) uznaje się istnienie gospodarstw składających się z odrębnych jednostek produkcyjnych i pozwala na stosowanie odstępstw dotyczących różnych poziomów zagrożenia według uznania właściwego organu. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w odstępstwach przewidzianych w art. 3 decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(3)

Przemieszczanie żywych świń przeznaczonych do natychmiastowego uboju stwarza mniejsze ryzyko niż inne rodzaje przemieszczania żywych świń, pod warunkiem że stosuje się środki zmniejszające ryzyko. Przeprowadzanie uboju świń pochodzących z obszarów wymienionych w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE jedynie na koniec dnia uboju, w którym nie prowadzi się już następnie uboju żadnych innych świń, można zaliczyć do środków zmniejszających ryzyko. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w odstępstwach od zakazu wysyłania przesyłek żywych świń przeznaczonych do natychmiastowego uboju, przewidzianych w art. 4 tej decyzji wykonawczej.

(4)

Art. 3 dyrektywy 2002/99/WE stanowi, że produkty pochodzenia zwierzęcego należy pozyskiwać od zwierząt, które nie pochodzą z gospodarstwa, zakładu, terytorium lub części terytorium podlegających ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt na mocy przepisów określonych w załączniku I do tej dyrektywy, w tym środkom zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionym w dyrektywie 2002/60/WE. W związku z powyższym na rzeźnie, zakłady rozbioru i zakłady przetwórstwa mięsnego położone w okręgach zapowietrzonych i zagrożonych określonych zgodnie z dyrektywą 2002/60/WE nakłada się ograniczenia w zakresie produkcji, przetwarzania i dystrybucji wieprzowiny, surowych wieprzowych wyrobów mięsnych, wieprzowych produktów mięsnych oraz wszelkich innych produktów składających się z wieprzowiny lub ją zawierających. Zważywszy na znikome ryzyko, jakie stanowi odstępstwo, należy takie odstępstwo przewidzieć dla rzeźni, zakładów rozbioru i zakładów przetwórstwa mięsnego położonych w okręgach zapowietrzonych i zagrożonych, pod warunkiem że dane produkty zostały wyprodukowane oraz były przechowywane i przetwarzane w zakładach położonych na obszarach wymienionych w częściach I, II lub III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w określonych warunkach.

(5)

Należy dokonać przeglądu środków obowiązujących względem wysyłki żywych świń do innych państw członkowskich i państw trzecich z obszarów wymienionych w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, aby uwzględnić fakt niewystępowania przedmiotowej choroby na obszarach wymienionych w części I tego załącznika. Aby zapewnić zrównoważony charakter środków, należy przewidzieć ich proporcjonalne złagodzenie jedynie w przypadku świń, które są przemieszczane z obszaru wymienionego w części I tego załącznika do innych gospodarstw położonych na obszarze wymienionym w części I tegoż załącznika, pod warunkiem że nadal stosowane są inne środki zmniejszające ryzyko.

(6)

Należy uwzględnić potrzebę zmniejszenia ryzyka, jakie stanowi transport żywych zdziczałych świń z państw członkowskich wymienionych w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Taka praktyka dotyczy towaru stwarzającego szczególnie wysokie ryzyko i należy jej zapobiegać, zaostrzając i rozszerzając środki już obowiązujące względem zdziczałych świń.

(7)

Aby zapewnić skuteczne przekazywanie podróżnym informacji o wymogach wiążących się z ograniczeniami obowiązującymi na mocy decyzji wykonawczej 2014/709/UE w odniesieniu do produktów pochodzących od świń, w tym od świń zdziczałych, przewoźnicy osób i podmioty świadczące usługi pocztowe powinni podawać te wymogi do wiadomości podróżnych przemieszczających się z obszarów wymienionych w załączniku do tej decyzji wykonawczej.

(8)

W maju 2017 r. odnotowano kilka przypadków afrykańskiego pomoru świń u dzików w gminie Tukums (Tukuma novads) i na niektórych obszarach gminy Ventspils (Ventspils novads) na Łotwie, na obszarze wymienionym obecnie w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE oraz w pobliżu obszarów wymienionych obecnie w części I tego załącznika. Wystąpienie tych przypadków stanowi wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić. W związku z tym odpowiednie obszary Łotwy należy obecnie wymienić w części II tego załącznika, a nie w części I.

(9)

Ryzyko rozprzestrzenienia się afrykańskiego pomoru świń wśród dzikich zwierząt wiąże się z naturalnie powolnym rozprzestrzenianiem się w populacjach dzików, jak również z działaniami związanymi z człowiekiem, co zostało udokumentowane w sprawozdaniach naukowych sporządzanych przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (6). Aby uwzględnić zdarzenia epidemiologiczne, które miały miejsce w Unii od 2014 r. w związku z tą chorobą, oraz ryzyko, jakie stwarza afrykański pomór świń, jak również potrzebę proaktywnego działania przy określaniu obszarów, które należy ująć w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, w części I tego załącznika należy ująć odpowiedniej wielkości obszary podwyższonego ryzyka otaczające obszary wymienione w częściach II i III tegoż załącznika, w pozycjach dotyczących Łotwy, Litwy i Polski. Te nowo ujęte obszary należy określić z uwzględnieniem sezonowości choroby w regionie, a Komisja powinna dokonać ich przeglądu w październiku 2017 r., gdy ryzyko rozprzestrzenienia zostanie poddane ponownej ocenie zgodnie z rozwojem sytuacji epidemiologicznej.

(10)

Zmiany obecnej sytuacji epidemiologicznej w Unii w zakresie afrykańskiego pomoru świń należy uwzględnić w ocenie ryzyka związanego z sytuacją w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do tej choroby na Łotwie, Litwie i w Polsce. Aby skoncentrować środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt i zapobiegać dalszemu rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń, a także aby zapobiegać niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrz Unii oraz unikać nieuzasadnionych barier handlowych ze strony państw trzecich, należy zmienić unijny wykaz obszarów podlegających środkom kontroli w zakresie zdrowia zwierząt określony w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, tak aby uwzględnić w nim sytuację w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do tej choroby w tych trzech państwach członkowskich.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2014/709/UE.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji wykonawczej 2014/709/UE wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1)

świnie przebywały w tym gospodarstwie przez okres co najmniej 30 dni lub od urodzenia, a w okresie co najmniej 30 dni przed datą przemieszczenia nie wprowadzono żadnych żywych świń z obszarów wymienionych w załączniku część II, III i IV:

a)

do tego gospodarstwa; ani

b)

do jednostki produkcyjnej, w której trzymane są świnie, które mają zostać wysłane na podstawie niniejszego artykułu; jednostkę produkcyjną może określić jedynie właściwy organ, pod warunkiem że urzędowy lekarz weterynarii potwierdzi, iż struktura i wielkość jednostek produkcyjnych oraz odległość pomiędzy nimi, a także podjęte w nich działania są takie, że jednostki produkcyjne zapewniają zupełnie oddzielne pomieszczenia do zakwaterowania i karmienia, tak aby wirus nie mógł rozprzestrzenić się z jednej jednostki produkcyjnej do drugiej; oraz”;

2)

art. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)

po przybyciu do rzeźni świnie te są trzymane i poddawane ubojowi oddzielnie od innych świń oraz poddawane są ubojowi w dniu, w którym ubojowi poddawane są wyłącznie te świnie z obszarów wymienionych w załączniku część III, lub na koniec dnia uboju, w którym nie prowadzi się już następnie uboju żadnych innych świń;”;

3)

art. 8 ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

przebywały w tym gospodarstwie nieprzerwanie przez okres co najmniej 30 dni przed datą wysyłki lub od urodzenia, a w okresie co najmniej 30 dni przed datą wysyłki nie wprowadzono do tego gospodarstwa żadnych żywych świń z obszarów wymienionych w załączniku część II, III i IV;”;

4)

dodaje się art. 12a w brzmieniu:

„Artykuł 12a

Odstępstwo dotyczące rzeźni, zakładów rozbioru i zakładów przetwórstwa mięsnego znajdujących się w okręgach zapowietrzonych i zagrożonych

Nie naruszając przepisów art. 4, 5 i 6 oraz art. 11, 12 i 13 niniejszej decyzji oraz na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 3 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2002/99/WE, zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na wysyłkę wieprzowiny, surowych wieprzowych wyrobów mięsnych, wieprzowych produktów mięsnych oraz wszelkich innych produktów składających się z wieprzowiny lub ją zawierających z rzeźni, zakładów rozbioru i zakładów przetwórstwa mięsnego znajdujących się w okręgach zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych dyrektywą 2002/60/WE, pod warunkiem że takie produkty:

a)

zostały wyprodukowane oraz były przechowywane i przetwarzane w zakładach znajdujących się na obszarach wymienionych w załączniku część I, II lub III i zatwierdzonych zgodnie z art. 12; oraz

b)

zostały pozyskane od świń pochodzących i sprowadzanych z gospodarstw, które nie znajdują się na obszarach wymienionych w załączniku część II, III lub IV, lub od świń pochodzących i sprowadzanych z gospodarstw znajdujących się na obszarach wymienionych w załączniku część II, pod warunkiem że świnie te spełniają wymogi określone w art. 3 pkt 1 i w art. 3 pkt 2 lub 3; oraz

c)

są oznakowane zgodnie z art. 16.”;

5)

w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 1 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

żywe zdziczałe świnie nie były wysyłane do innych państw członkowskich z państw członkowskich wymienionych w załączniku, chyba że wysyłka ma miejsce z obszarów wolnych od afrykańskiego pomoru świń i oddzielonych skutecznymi barierami geograficznymi od obszarów uwzględnionych w załączniku, ani by świnie te nie były wysyłane z obszarów wymienionych w załączniku na żadne inne obszary na terytorium tego samego państwa członkowskiego, niezależnie od tego, czy są one wymienione w załączniku;”;

b)

dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na wysyłkę żywych zdziczałych świń z obszarów niewymienionych w załączniku na inne obszary na terytorium tego samego państwa członkowskiego niewymienione w załączniku oraz do innych państw członkowskich, pod warunkiem że:

a)

świnie wcześniej zdziczałe przebywały w danym gospodarstwie przez okres co najmniej 30 dni, a w okresie co najmniej 30 dni przed datą przemieszczenia nie wprowadzono do tego gospodarstwa żadnych żywych świń;

b)

gospodarstwo stosuje środki bezpieczeństwa biologicznego;

c)

świnie wcześniej zdziczałe spełniają wymogi określone w art. 3 pkt 1 i w art. 3 pkt 2 lub 3.

4.   W przypadku przesyłek żywych zdziczałych świń spełniających warunki odstępstwa przewidziane w ust. 3 dodaje się następujące uzupełniające sformułowanie do odpowiednich dokumentów weterynaryjnych lub świadectw zdrowia, o których mowa w art. 5 ust. 1 dyrektywy 64/432/EWG oraz w art. 3 ust. 1 decyzji 93/444/EWG: »Świnie zgodne z art. 15 ust. 3 decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE.«.”;

6)

dodaje się art. 15a w brzmieniu:

„Artykuł 15a

Informacje, które mają być przekazywane przez przewoźników osób i podmioty świadczące usługi pocztowe

Przewoźnicy osób, w tym operatorzy portów lotniczych i portów, oraz biura podróży i podmioty świadczące usługi pocztowe zwracają uwagę swoich klientów na przepisy ustanowione w niniejszej decyzji, w szczególności przekazując w odpowiedni sposób informacje na temat zasad ustanowionych w art. 2 i 15 podróżnym przemieszczającym się z terytorium któregokolwiek z zainteresowanych państw członkowskich i klientom korzystającym z usług pocztowych.”;

7)

załącznik zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 lipca 2017 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3)  Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(4)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).

(5)  Dyrektywa Rady 2002/60/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca przepisy szczególne w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń oraz zmieniająca dyrektywę 92/119/EWG w zakresie choroby cieszyńskiej i afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 192 z 20.7.2002, s. 27).

(6)  Dziennik EFSA 2015; 13(7):4163 [92 s.] oraz Dziennik EFSA 2017; 15(3):4732 [73 s.].

ZAŁĄCZNIK

„

ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ I

1.   Estonia

Następujące obszary Estonii:

—

Hiiu maakond.

2.   Łotwa

Następujące obszary Łotwy:

—

Aizputes novads,

—

Alsungas novads,

—

Auces novads,

—

Bauskas novada Īslīces, Gailīšu, Brunavas un Ceraukstes pagasts,

—

Bauskas pilsēta,

—

Brocēnu novads,

—

Dobeles novada Zebrenes, Naudītes, Penkules, Auru, Krimūnu un Bērzes pagasti, Jaunbērzes pagasta daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa P98, un Dobeles pilsēta,

—

Jelgavas novada Glūdas, Svētes, Platones, Vircavas, Jaunsvirlaukas, Zaļenieku, Vilces, Lielplatones, Elejas un Sesavas pagasts,

—

Kandavas novada Vānes un Matkules pagast,

—

Kuldīgas novads,

—

Pāvilostas novada Sakas pagasts un Pāvilostas pilsēta,

—

republikas pilsēta Jelgava,

—

Rundāles novads,

—

Saldus novada Ezeres, Jaunauces, Jaunlutriņu, Kursīšu, Lutriņu, Novadnieku, Pampāļu, Rubas, Saldus, Vadakstes, Zaņas, Zirņu, Zvārdes un Šķēdes pagastis, Saldus pilsēta,

—

Skrundas novads,

—

Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

—

Talsu novada Ģibuļu pagasts,

—

Talsu pilsēta,

—

Tērvetes novads,

—

Ventspils novada Jūrkalnes, Ziru, Ugāles, Usmas un Zlēku pagasts.

3.   Litwa

Następujące obszary Litwy:

—

Joniškio rajono savivaldybė,

—

Jurbarko rajono savivaldybė,

—

Kalvarijos savivaldybė,

—

Kazlų Rūdos savivaldybė,

—

Kelmės rajono savivaldybė,

—

Marijampolės savivaldybė,

—

Pakruojo rajono savivaldybė,

—

Panevėžio rajono savivaldybė: Krekenavos seniūnijos dalis į vakarus nuo Nevėžio upės,

—

Pasvalio rajono savivaldybė: Joniškelio apylinkių, Joniškelio miesto, Namišių, Pasvalio apylinkių, Pumpėnų, Pušaloto, Saločių ir Vaškų seniūnijos,

—

Radviliškio rajono savivaldybė,

—

Raseinių rajono savivaldybė,

—

Šakių rajono savivaldybė,

—

Šiaulių miesto savivaldybė,

—

Šiaulių rajono savivaldybė,

—

Vilkaviškio rajono savivaldybė.

4.   Polska

Następujące obszary Polski:

 

w województwie warmińsko-mazurskim:

—

gminy Kalinowo, Prostki, Stare Juchy i gmina wiejska Ełk w powiecie ełckim,

—

gminy Biała Piska, Orzysz, Pisz i Ruciane Nida w powiecie piskim,

—

gminy Miłki i Wydminy w powiecie giżyckim,

—

gminy Olecko, Świętajno i Wieliczki w powiecie oleckim,

 

w województwie podlaskim:

—

gmina Brańsk z miastem Brańsk, gminy Boćki, Rudka, Wyszki, część gminy Bielsk Podlaski położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 (w kierunku północnym od miasta Bielsk Podlaski) i przedłużonej przez wschodnią granicę miasta Bielsk Podlaski i drogę nr 66 (w kierunku południowym od miasta Bielsk Podlaski), miasto Bielsk Podlaski, część gminy Orla położona na zachód od drogi nr 66 w powiecie bielskim,

—

gminy Dąbrowa Białostocka, Kuźnica, Janów, Nowy Dwór, Sidra, Sokółka, Suchowola i Korycin w powiecie sokólskim,

—

gminy Drohiczyn, Dziadkowice, Grodzisk i Perlejewo w powiecie siemiatyckim,

—

powiat kolneński,

—

gminy Juchnowiec Kościelny, Suraż, Turośń Kościelna, Łapy i Poświętne w powiecie białostockim,

—

powiat zambrowski,

—

gminy Bakałarzewo, Raczki, Rutka-Tartak, Suwałki i Szypliszki w powiecie suwalskim,

—

gminy Sokoły, Kulesze Kościelne, Nowe Piekuty, Szepietowo, Klukowo, Ciechanowiec, Wysokie Mazowieckie z miastem Wysokie Mazowieckie, Czyżew w powiecie wysokomazowieckim,

—

powiat augustowski,

—

powiat łomżyński,

—

powiat miejski Białystok,

—

powiat miejski Łomża,

—

powiat miejski Suwałki,

—

powiat sejneński,

 

w województwie mazowieckim:

—

gminy Bielany, Ceranów, Jabłonna Lacka, Sabnie, Sterdyń, Repki i gmina wiejska Sokołów Podlaski w powiecie sokołowskim,

—

gminy Domanice, Korczew, Kotuń, Mokobody, Przesmyki, Paprotnia, Skórzec, Suchożebry, Mordy, Siedlce, Wiśniew i Zbuczyn w powiecie siedleckim,

—

powiat miejski Siedlce,

—

gminy Rzekuń, Troszyn, Czerwin i Goworowo w powiecie ostrołęckim,

—

gminy Olszanka i Łosice w powiecie łosickim,

—

powiat ostrowski,

 

w województwie lubelskim:

—

gminy Hanna, Wyryki i gmina wiejska Włodawa w powiecie włodawskim,

—

gminy Kąkolewnica Wschodnia, Komarówka Podlaska, Radzyń Podlaski, Ulat-Majorat i Wohyń w powiecie radzyńskim,

—

gmina Międzyrzec Podlaski z miastem Międzyrzec Podlaski, gminy Drelów, Rossosz, Sławatycze, Wisznica, Sosnówka, Łomazy i Tuczna w powiecie bialskim,

—

gmina Trzebieszów i gmina wiejska Łuków w powiecie łukowskim,

—

gminy Dębowa Kłoda, Jabłoń, Milanów, Parczew, Podedwórze i Siemień w powiecie parczewskim.

CZĘŚĆ II

1.   Estonia

Następujące obszary Estonii:

—

Abja vald,

—

Alatskivi vald,

—

Elva linn,

—

Haaslava vald,

—

Haljala vald,

—

Halliste vald,

—

Harju maakond (välja arvatud osa Kuusalu vallast, mis asub lõuna pool maanteest nr 1 (E20), Aegviidu vald ja Anija vald),

—

Ida-Viru maakond,

—

Kambja vald,

—

Karksi vald,

—

Kihelkonna vald,

—

Konguta vald,

—

Kõpu vald,

—

Kuressaare linn,

—

Lääne maakond,

—

Lääne-Saare vald,

—

Laekvere vald,

—

Leisi vald,

—

Luunja vald,

—

Mäksa vald,

—

Meeksi vald,

—

Muhu vald,

—

Mustjala vald,

—

Nõo vald,

—

Orissaare vald,

—

osa Tamsalu vallast, mis asub kirde pool Tallinna-Tartu raudteest,

—

Pärnu maakond,

—

Peipsiääre vald,

—

Piirissaare vald,

—

Pöide vald,

—

Põlva maakond,

—

Puhja vald,

—

Rägavere vald,

—

Rakvere linn,

—

Rakvere vald,

—

Rannu vald,

—

Rapla maakond,

—

Rõngu vald,

—

Ruhnu vald,

—

Salme vald,

—

Sõmeru vald,

—

Suure-Jaani vald,

—

Tähtvere vald,

—

Tartu linn,

—

Tartu vald,

—

Tarvastu vald,

—

Torgu vald,

—

Ülenurme vald,

—

Valga maakond,

—

Vara vald,

—

Vihula vald,

—

Viljandi linn,

—

Viljandi vald,

—

Vinni vald,

—

Viru-Nigula vald,

—

Võhma linn,

—

Võnnu vald,

—

Võru maakond.

2.   Łotwa

Następujące obszary Łotwy:

—

Ādažu novads,

—

Aglonas novads,

—

Aizkraukles novads,

—

Aknīstes novads,

—

Alojas novads,

—

Alūksnes novads,

—

Amatas novads,

—

Apes novada Trapenes, Gaujienas un Apes pagasts, Apes pilsēta,

—

Babītes novads,

—

Baldones novads,

—

Baltinavas novads,

—

Balvu novada Vīksnas, Bērzkalnes, Vectilžas, Lazdulejas, Briežuciema, Tilžas, Bērzpils un Krišjāņu pagasts,

—

Bauskas novada Mežotnes, Codes, Dāviņu un Vecsaules pagasts,

—

Beverīnas novads,

—

Burtnieku novads,

—

Carnikavas novads,

—

Cēsu novads,

—

Cesvaines novads,

—

Ciblas novads,

—

Dagdas novads,

—

Daugavpils novada Vaboles, Līksnas, Sventes, Medumu, Demenas, Kalkūnes, Laucesas, Tabores, Maļinovas, Ambeļu, Biķernieku, Naujenes, Vecsalienas, Salienas un Skrudalienas pagasts,

—

Dobeles novada Dobeles, Annenieku, Bikstu pagasti un Jaunbērzes pagasta daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa P98,

—

Dundagas novads,

—

Engures novads,

—

Ērgļu novads,

—

Garkalnes novada daļa, kas atrodas uz ziemeļrietumiem no autoceļa A2,

—

Gulbenes novada Līgo pagasts,

—

Iecavas novads,

—

Ikšķiles novada Tīnūžu pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidaustrumiem no autoceļa P10, Ikšķiles pilsēta,

—

Ilūkstes novads,

—

Jaunjelgavas novads,

—

Jaunpils novads,

—

Jēkabpils novads,

—

Jelgavas novada Kalnciema, Līvbērzes un Valgundes pagasts,

—

Kandavas novada Cēres, Kandavas, Zemītes un Zantes pagasts, Kandavas pilsēta,

—

Kārsavas novads,

—

Ķeguma novads,

—

Ķekavas novads,

—

Kocēnu novads,

—

Kokneses novads,

—

Krāslavas novads,

—

Krimuldas novada Krimuldas pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļaustrumiem no autoceļa V89 un V81, un Lēdurgas pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļaustrumiem no autoceļa V81 un V128,

—

Krustpils novads,

—

Lielvārdes novads,

—

Līgatnes novads,

—

Limbažu novada Skultes, Limbažu, Umurgas, Katvaru, Pāles un Viļķenes pagasts, Limbažu pilsēta,

—

Līvānu novads,

—

Lubānas novads,

—

Ludzas novads,

—

Madonas novads,

—

Mālpils novads,

—

Mārupes novads,

—

Mazsalacas novads,

—

Mērsraga novads,

—

Naukšēnu novads,

—

Neretas novads,

—

Ogres novads,

—

Olaines novads,

—

Ozolnieku novads,

—

Pārgaujas novads,

—

Pļaviņu novads,

—

Preiļu novada Saunas pagasts,

—

Priekuļu novads,

—

Raunas novada Raunas pagasts,

—

republikas pilsēta Daugavpils,

—

republikas pilsēta Jēkabpils,

—

republikas pilsēta Jūrmala,

—

republikas pilsēta Rēzekne,

—

republikas pilsēta Valmiera,

—

Rēzeknes novads,

—

Riebiņu novada Sīļukalna, Stabulnieku, Galēnu un Silajāņu pagasts,

—

Rojas novads,

—

Ropažu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa P10,

—

Rugāju novada Lazdukalna pagasts,

—

Rūjienas novads,

—

Salacgrīvas novads,

—

Salas novads,

—

Saulkrastu novads,

—

Siguldas novada Mores pagasts un Allažu pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidiem no autoceļa P3,

—

Skrīveru novads,

—

Smiltenes novada Brantu, Blomes, Smiltenes, Bilskas un Grundzāles pagasts un Smiltenes pilsēta,

—

Strenču novads,

—

Talsu novada Ķūļciema, Balgales, Vandzenes, Laucienes, Virbu, Strazdes, Lubes, Īves, Valdgales, Laidzes, Ārlavas, Lībagu un Abavas pagasts, Sabiles, Stendes un Valdemārpils pilsēta,

—

Tukuma novads,

—

Valkas novads,

—

Varakļānu novads,

—

Vecpiebalgas novads,

—

Vecumnieku novads,

—

Ventspils novada Ances, Tārgales, Popes, Vārves, Užavas, Piltenes un Puzes pagastis, Piltenes pilsēta,

—

Viesītes novads,

—

Viļakas novads,

—

Viļānu novads,

—

Zilupes novads.

3.   Litwa

Następujące obszary Litwy:

—

Alytaus miesto savivaldybė,

—

Alytaus rajono savivaldybė,

—

Anykščių rajono savivaldybė,

—

Birštono savivaldybė,

—

Biržų miesto savivaldybė,

—

Biržų rajono savivaldybė: Nemunėlio Radviliškio, Pabiržės, Pačeriaukštės ir Parovėjos seniūnijos,

—

Druskininkų savivaldybė,

—

Elektrėnų savivaldybė,

—

Ignalinos rajono savivaldybė,

—

Jonavos miesto savivaldybė,

—

Jonavos rajono savivaldybė,

—

Kaišiadorių miesto savivaldybė,

—

Kaišiadorių rajono savivaldybė,

—

Kauno miesto savivaldybė,

—

Kauno rajono savivaldybė,

—

Kėdainių rajono savivaldybė,

—

Kupiškio rajono savivaldybė: Noriūnų, Skapiškio, Subačiaus ir Šimonių seniūnijos,

—

Lazdijų rajono savivaldybė,

—

Molėtų rajono savivaldybė,

—

Prienų miesto savivaldybė,

—

Prienų rajono savivaldybė,

—

Rokiškio rajono savivaldybė,

—

Šalčininkų rajono savivaldybė,

—

Širvintų rajono savivaldybė,

—

Švenčionių rajono savivaldybė,

—

Trakų rajono savivaldybė,

—

Ukmergės rajono savivaldybė,

—

Utenos rajono savivaldybė,

—

Varėnos rajono savivaldybė,

—

Vilniaus miesto savivaldybė,

—

Vilniaus rajono savivaldybė,

—

Visagino savivaldybė,

—

Zarasų rajono savivaldybė.

4.   Polska

Następujące obszary Polski:

 

w województwie podlaskim:

—

gmina Dubicze Cerkiewne, części gmin Kleszczele i Czeremcha położone na wschód od drogi nr 66 w powiecie hajnowskim,

—

gmina Kobylin-Borzymy w powiecie wysokomazowieckim,

—

gminy Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Duże, Gródek, Michałowo, Supraśl, Tykocin, Wasilków, Zabłudów, Zawady i Choroszcz w powiecie białostockim,

—

część gminy Bielsk Podlaski położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 (w kierunku północnym od miasta Bielsk Podlaski) i przedłużonej przez wschodnią granicę miasta Bielsk Podlaski i drogę nr 66 (w kierunku południowym od miasta Bielsk Podlaski), część gminy Orla położona na wschód od drogi nr 66 w powiecie bielskim,

—

gminy Szudziałowo i Krynki w powiecie sokólskim,

 

w województwie mazowieckim:

—

gmina Platerów w powiecie łosickim,

 

w województwie lubelskim:

—

gminy Piszczac i Kodeń w powiecie bialskim.

CZĘŚĆ III

1.   Estonia

Następujące obszary Estonii:

—

Aegviidu vald,

—

Anija vald,

—

Järva maakond,

—

Jõgeva maakond,

—

Kadrina vald,

—

Kolga-Jaani vald,

—

Kõo vald,

—

Laeva vald,

—

Laimjala vald,

—

osa Kuusalu vallast, mis asub lõuna pool maanteest nr 1 (E20),

—

osa Tamsalu vallast, mis asub edela pool Tallinna-Tartu raudteest,

—

Pihtla vald,

—

Rakke vald,

—

Tapa vald,

—

Väike-Maarja vald,

—

Valjala vald.

2.   Łotwa

Następujące obszary Łotwy:

—

Apes novada Virešu pagasts,

—

Balvu novada Kubuļu un Balvu pagasts un Balvu pilsēta,

—

Daugavpils novada Nīcgales, Kalupes, Dubnas un Višķu pagasts,

—

Garkalnes novada daļa, kas atrodas uz dienvidaustrumiem no autoceļa A2,

—

Gulbenes novada Beļavas, Galgauskas, Jaungulbenes, Daukstu, Stradu, Litenes, Stāmerienas, Tirzas, Druvienas, Rankas, Lizuma un Lejasciema pagasts un Gulbenes pilsēta,

—

Ikšķiles novada Tīnūžu pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļrietumiem no autoceļa P10,

—

Inčukalna novads,

—

Jaunpiebalgas novads,

—

Krimuldas novada Krimuldas pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidrietumiem no autoceļa V89 un V81, un Lēdurgas pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidrietumiem no autoceļa V81 un V128,

—

Limbažu novada Vidrižu pagasts,

—

Preiļu novada Preiļu, Aizkalnes un Pelēču pagasts un Preiļu pilsēta,

—

Raunas novada Drustu pagasts,

—

Riebiņu novada Riebiņu un Rušonas pagasts,

—

Ropažu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa P10,

—

Rugāju novada Rugāju pagasts,

—

Salaspils novads,

—

Sējas novads,

—

Siguldas novada Siguldas pagasts un Allažu pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļiem no autoceļa P3, un Siguldas pilsēta,

—

Smiltenes novada Launkalnes, Variņu un Palsmanes pagasts,

—

Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

—

Vārkavas novads.

3.   Litwa

Następujące obszary Litwy:

—

Biržų rajono savivaldybė: Vabalninko, Papilio ir Širvenos seniūnijos,

—

Kupiškio rajono savivaldybė: Alizavos ir Kupiškio seniūnijos,

—

Panevėžio miesto savivaldybė,

—

Panevėžio rajono savivaldybė: Karsakiškio, Miežiškių, Naujamiesčio, Paįstrio, Raguvos, Ramygalos, Smilgių, Upytės, Vadoklių, Velžio seniūnijos ir Krekenavos seniūnijos dalis į rytus nuo Nevėžio upės,

—

Pasvalio rajono savivaldybė: Daujėnų ir Krinčino seniūnijos.

4.   Polska

Następujące obszary Polski:

 

w województwie podlaskim:

—

powiat grajewski,

—

powiat moniecki,

—

gminy Czyże, Białowieża, Hajnówka z miastem Hajnówka, Narew, Narewka i części gminy Czeremcha i Kleszczele położone na zachód od drogi nr 66 w powiecie hajnowskim,

—

gminy Mielnik, Milejczyce, Nurzec-Stacja, Siemiatycze z miastem Siemiatycze w powiecie siemiatyckim,

 

w województwie mazowieckim:

—

gminy Sarnaki, Stara Kornica i Huszlew w powiecie łosickim,

 

w województwie lubelskim:

—

gminy Konstantynów, Janów Podlaski, Leśna Podlaska, Rokitno, Biała Podlaska, Zalesie i Terespol z miastem Terespol w powiecie bialskim,

—

powiat miejski Biała Podlaska.

CZĘŚĆ IV

Włochy

Następujące obszary Włoch:

—

tutto il territorio della Sardegna.
”